Een walvisvaarder als voorouder
Over een voorouder die commandeur ter walvisvaart was en hoe zijn boerderij Groenland aan de neus van Jan Cornelis Klaas Beek voorbij ging.
De Vermiste Wieringers
Je zou denken dat Japikje Wigbout wel genoeg ellende had gehad. Acht van haar negen kinderen verloor ze. Maar toen ik naar haar familienaam zocht vond ik nog een onvoorstelbaar verhaal.
Alleen een zusje
Had de moeder van Alida alleen een zusje? Of had ze ook nog een broertje? Hoe een gebeurtenis in het heden een oude herinnering naar boven brengt.
Is het japikje?
‘Weten jullie wie dit is?’ Alida laat ons een oude foto zien. Een vrouw in klederdracht. Hooggesloten zwarte jurk, een witte kap op met een rijk versierd oorijzer dat aan beide zijden van het voorhoofd uitsteekt. ‘Het is familie, maar wie is het?’
Geboortegrond
Ter herinnering aan je vriendin Alie. Oudesluis, 1925. Het staat onderaan een versje in het poesiealbum van mijn oma, Ama noemden we haar. Toen ik ontdekte dat zij als meisje in Oudesluis had gewoond was ik verrast.
Opa en oma Beek
‘Jan, pák je geweer!’
Zag oma Beek een haas in het weiland. Ze hield erg van lekker eten.
Of ze zei: ‘Jan, ik lust wel een boutje vanavond.’
Ging opa met de karabijn het land in.
Wij gaan.
In het kanaal bij Kolhorn zie ik een bootje liggen. Het is de KH44.
'U kunt ons huren hoor!' roept de schipper.